AĞAÇLARIN VARLIĞI VE YOKLUĞU ÜZERİNE ŞİİR

Ağustos 2024

Bu ağaç ne zamandır burada duruyordu?

Dallanıp budaklanmış gövdesi

Çiçekleri pespembe kış ortasında

Uzak diyarlardan rüzgar taşıyordu

Hafifçe titretir içini gölgesi

Bir dalı çoktan hazır bir salıncağa

Fakat o da ne? Kırıyor bindiğim dalını.

Ne ağacı olduğunu hiç düşünmemiştim

Yorgun başım gövdesini arıyordu

Dal kendiliğinden kırılmış olamaz mıydı?

Bir kere daha yakından bakmak istemiştim

İşte yaprakları yeniden yeşeriyordu

Bu ağaçta benim için bir şeyler olmalı

Derken..

Anlıyorum ki acele etmiş

Henüz meyvesi yenmez

Ama ağaç istekli, ama ağaç azimli

Koymuş bir kere aklına sunacak o meyveyi

Yesen dert yemesen suç

Isır gitsin elmayı

Önce tatlı sonra ekşi, en son acıdır tadı

Yalancı bahar geçince toplar tası tarağı

Bir sabah uyanırsın meyveleri yerlerde

Bir sabah uyanırsın çiçekleri dökülmüş

Uyursun uyanırsın, açarsın kapatırsın

Bir gün bir bakmışsın ki ağacın esamesi yok.

Ayşe PELİKLİ