DEĞİŞMEZLİK YASASI

Ocak 2025

İki kere iki dört eder

Gökkuşağının renkleri asla yer değiştirmez

Polaris daima kuzeyi gösterir

Yıldızlarla insanlar birbirine benzer

Damlalar dallara tutunmuşsa yağmur yeniden başlar

Bir mayası var her ruhun

Kün-i kainattan bile önce tutulmuş

Bin kere de yaratsan değiştiremezsin

Dönüştüremezsin.

Düzeltmek mi?

Aklının ucundan bile geçiremezsin.

Kaba koyarsan kabın şeklini alır

Çıkardığın an kendi şekline döner.

Yok etmenin tek bir yolu vardır

Asla deneyemezsin.

Yıllar geçer, takvimler eskir

Ağaçlar büyür, insanlar ölür

İklim değişir, binalar yükselir

Bir bakmışsın isimler bile başka başka

Bir bakarsın bildiğin şarkılar söylenmez olmuş

Güldüğün şakalar artık komik değil

Senin güldüklerine ağlanır olmuş

Senin ağladıklarına elalem gülüyor.

Sevdiğin tatlar bile ağzını bozuyor.

Meydanlar artık eskisi kadar büyük değil

Deniz artık sonsuzluk anlamına gelmiyor

Perdenin önüyle arkası birbirine karıştı

Dizginlediğin mayan yine kabardı değil mi?

Çünkü sen o tohumsun.

Hangi toprağa atıldıysan orada yeşereceksin.

Çekirdeğinde ne varsa ağacından o çıkacak

Durmadan aşılanacaksın ömür boyu

Yoksa kekrelik sana kalacak, lezzet ballılara

Hüzün hüzünlülere kalacak, mutluluk mutlulara

Güzellik güzellere kalacak, “ama”lar çirkinlere

Haklılık kötülere kalacak, suçluluk iyilere

Zenginlik zenginlere kalacak, yoksulluk fakirlere

Herkesin iki karışlık hakkı var yeşerdiği yerde

Verdiklerin sana kalacak, aldıkların yeryüzüne.

Ayşe PELİKLİ