Bir beyazın yanına başka bir beyaz getirdiğinizde birinin artık beyaz olmadığını görürsünüz. Size simsiyah görünen bir örtünün üstüne yeni bir siyah örtü örterseniz alttakinin tüm rengi solar. Neyin ne olduğunu tek başınayken asla anlayamazsınız. Yanına başka beyaz getirdiğinizde beyazlığını kaybeden beyaz nedir peki? Beyaz değil de nedir? Ona ne olacak şimdi? Üzülmesin. O da başka beyazları beyazlığından edebilir. Onu beyazlığından eden beyaz da mutlaka beyazlığından olacaktır. Kıyaslamadan hiçbir şeyin gerçek değerini anlayamayız. Kıyas, bizim sandığımızdan fazlasıdır aslında. Aristo'dan İbn-i Sina’ya, Farabi’ye kadar tüm düşünürlerin üzerine çalıştığı, kategorize ettiği, sanat gözüyle baktığı bir iştir. Düşüncenin değişmez parçası olan mantığın değişmez parçasıdır. Dolayısıyla sağlıklı bir düşünce için, sağlıklı seçimler, doğru kararlar için kıyas şarttır. Fakat sonsuza kadar kıyaslayarak da bir yere varamayız. Her zaman daha kötüsü olacağı gibi her zaman daha iyisi de vardır ama asla mükemmel yoktur. Onu aramayın, bulamayacaksınız. En beyazı bulma yolunda diğer beyazları beyaz olmamakla suçlamayın. Sizin en beyaz dediğinizi en beyaz yapan, diğer beyazlardır. Tek başına “en” beyaz olamazdı. Gün gelir tahtına başkası geçer. Siz doğru beyazı arayın. Kendiniz için doğru olan beyazı. İşte onu bulabilirsiniz bakın. Onu aramaya değer.
👍💞😍