MASAL

Şubat 2022

Büyük bir kasırgada kaybolmuş bir diyarda

Yüzyıllardır yüzmeyen bir deniz kızı varmış

Bilmediği bir sebepten sularda dışlanırmış

Kimse görmesin diye geceleri yaşarmış 

Gündüzleri uyuyan kız bir dalgayla sarsılmış

Kızıl suları görünce deniz yanıyor sanmış

Bir de bakmış karşıda ateşten bir top durur

İner denize doğru suları yakar kavurur 

Yüzmeyen deniz kızı kulaçlarını atmış 

O yüzdükçe uzaklaşan topa ulaşamamış

Ertesi gün yine yüzmüş yine kaçırmış topu

Gece olunca tutmuş dolunayın yolunu

Dolunay kıza demiş ki onun adı güneştir

Güneş benim kaynağım, dünyanın esiridir

Güneş her gün dans eder dünyanın çatısında 

Bana da ışığından vermek zorunda hala

Neden demiş ama kız neden aldı bu cezayı 

Çünkü demiş dolunay, emaneti korumadı

Ona verilen kızıl rengi dünyaya saçmalıydı

Ama o bir deniz kızının saçlarını boyadı

Anlamış ki deniz kızı güneş onun aşığıymış

Bir periden dinlemişti, aşıklar kavuşmazmış

O yüzden ne kadar yüzse ona ulaşamazmış

Tutacak gibi olur da ona dokunamazmış

O günden sonra bu kız gündüz hiç uyumamış

Yüzmüş derin sularda hiçbir şeyden korkmamış

Güneşe kavuşmak için açıldıkça açılmış 

Bilerek uzaklaşan güneş deniz kızını kurtarmış 

Bir ses gelmiş uzaktan, dönmüş kız arkasını 

Dehşet içinde görmüş kaybolan diyarını

Bir tarafta yıkıntılar bir yanda aşk acısı

Dayanmaya çalışmış bunlara deniz kızı 

Birazcık şefkat için aşığına yakarmış 

Dayanamayan güneş, onu kollarına almış 

Ona sarılır sarılmaz erimiş deniz kızı

Yalnız saçları kalmış, dünyaya armağanı 

Bugün onun saçları kayalıklarda yaşar 

Okyanusun dibinde kıpkırmızı yanar

Yüzyıllardır dilden dile bu hikaye söylenir 

Deniz kızının saçlarıyla diğerleri süslenir

Ayşe PELİKLİ